الف) حضرت اميرالمؤمنين علي(ع) نسبت به حفظ، نگهداري و مصرف بيت المال نهايت احتياط و كمال دقت را داشتند؛ مثلاً روزي در محل كار ايشان چراغي روشن بود آن حضرت مشغول محاسبات لازم بود كه طلحه و زبير به آن حضرت وارد شدند امام علي(ع) چراغي را كه از بيتالمال در مقابلش روشن بود خاموش و چراغ ديگري روشن كرد.
ولي اين كه امام علي(ع) از داخل شدن مالش به بيتالمال خودداري ميكرد اگر منظورت دقت و احتياط در حفظ بيت المال باشد، درست است اما اين بدين معنا نيست كه امام علي(ع) اهل انفاق و بخشش نبود؛ بلكه انفاق در زندگي آن حضرت يك اصل بود و آيات مختلفي دراين مورد در شأن آن حضرت و خانوادهاش نازل شده است. از جمله آيه: و يطمعون الطعام علي حبه... ، (انسان، آيه 9-8) و دادن زكات (انگشتر) در حال ركوع، (مائده، آيه55).
در روايتي آمده است: روزي حضرت زهرا(س) خدمت پيامبر اسلام(ص) رسيد. رسول خدا(ص) پس از سلام و احوالپرسي، درباره حضرت علي پرسيد. حضرت زهرا(س) عرض كرد يا رسول الله مايدع علي شيئا من رزقهالا وزعه بين المساكين ؛ علي از طعام و غذا چيزي در خانه باقي نميگذارد هر چه دارد به تهيدستان ميبخشد.{M (بحارالانوار ج 43 ص143 دارالكتب الاسلاميه)
ب ) حكمت اين عمل حفظ و حمايت بيتالمال و جلوگيري از حيف و ميل آن است آن حضرت در اين مورد ميفرمايند جود الولاه بفيء المسلمين جور و ختر ؛ سخاوتمندي زمامداراندر اموال عمومي مسلمانان ستم و عهد شكني است{M. (غررالحكم 4725). {J
نظرات شما عزیزان:
:: موضوعات مرتبط:
مذهبی،
سوالات و شبهات،
مسائل در مورد امام علی (علیه السلام)،
،
:: برچسب‌ها:
امام علي (ع),
حضرت اميرالمؤمنين,
بيت المال, 
