در این باره، چند نظریه را میتوان مطرح كرد.
1ـ نام نبردن حضرت صاحب الزمان(عج) به اسم اصلی، شاید كنایه از بزرگداشت مقام و تعظیم آن حضرت باشد. معمولاً انسان كسی را كه برایش بسیار حرمت قائل است به اسم، حكایت و خطاب نمیكند.
2ـ پنهان داشتن امر از غیر شیعیان: در زمان سلاطین غیر شیعی انتساب به حضرت صاحب الزمان(عج) میتوانست موجبات اذیت و آزار شیعیان را فراهم آورد. از این رو امامان شیعه با نهی از نامیدن آن حضرت با اسم اصلی ایشان، در حقیقت شیعیان را امر به تقیّه كردهاند.
3ـ شاید نامیدن ایشان به اسم واقعی، كنایه از نشان دادن ایشان و راهنمایی اشخاص به مكان آن حضرت باشد. و از این جهت در بعضی روایات از نامیدن ایشان تنها در مجامع عمومی نهی شده است. در توقیعی از حضرت صاحب الزمان(علیه السلام) در این باره آمده است:«ملعون ملعون من سمّانی فی محفل من الناس» یعنی از رحمت خدا به دور است هر كس در میان مردم نام مرا ببرد.(بحارالانوار، ج51، ص33)
4ـ احتمال دیگر هم آن است كه این امر به جهت حفظ احترام حضرت رسول اكرم(ص) باشد، تا نكندتوجه و توسلات ما به حضرت ولی عصر(عج)، نام مبارك حضرت ختمی مرتبت را تحت شعاع قرار دهد؛ خصوصا كه كنیه مبارك امام هم همان كنیه مبارك رسول گرامی اسلام است. نگارنده احتمال اخیر را ترجیح می دهد، هر چند در كتاب و منبعی ندیده است.
نظرات شما عزیزان:
:: موضوعات مرتبط:
مذهبی،
،
:: برچسبها:
حضرت صاحب الزمان(عج),