فلاسفه نفس را به سه قسم: نباتي، حيواني و انساني تقسيم كرده و گفته اند: از ويژگي هاي نفس نباتي، تغذيه و رشد و توليد مثل است. هر گياهي در ابتدا از گياه ديگري به وجود مي آيد (تولد) و سپس رشد و نمو مي كند و سرانجام منشأ توليد گياهان همنوع خود مي گردد.
ويژگي نفس حيواني ادراك جزئيات و حركت ارادي است. ويژگي نفس انساني نيز دارا بودن دوقوه عاقله و عامله است.
قوّه عاقله مُدْرِك كليات و قوة عامله عضلات را بر اساس رأي صادر شده از عقل عملي، به حركت در مي آورد.
انواع نفوس نباتي و حيواني و انساني از حيث درجات كمال وجودي در يك مرتبه قرار ندارند، مثلاً بين خزه و درخت نخل از حيث مرتبه وجودي، تفاوت فراواني هست، از همين رو است كه درخت نخل منشأ آثار وجودي بيشتر و متنوع تري مي گردد.
در حيوانات بين كرمي كه تنها قوه لامسه دارد، با حيواناتي كه داراي تمام قواي حيواني در حدّ كامل تر مي باشند، اختلاف شديدي وجود دارد.
بنابراين حيوانات نيز داراي نفس و روح هستند. روح و نفس حيواني داراي قوايي هستند كه به دو دسته كلّي تقسيم مي شود: قواي محركه يا تحريكي، قواي مدركه يا ادراكي.
قواي تحريكي و ادراكي نيز داراي تقسيمات فرعي ديگري هستند.
گروهي از حكما بر اين باورند كه نفس حيواني جز مجموع اين قوا نيست، ولي جمعي ديگر معتقدند كه حقيقت نفس حيواني، قوّه وهْميه است و ساير قوا در خدمت آن مي باشند.(1)
مرحوم علامه طباطبايي مي فرمايد كه حيوانات همانند انسان داراي افكار و انديشه هاي فردي و اجتماعي وعاطفه و احساسات هستند. دشمني و دوستي را مي فهمند. ملاك تكليف و مسئوليت يعني قوّهء انتخاب , و قدرت اختيار در حيوانات امري قطعي است، اگر چه از ميزان و حدود آن اطلاع دقيقي نداريم . آن مفسر كبير در تفسيرالميزان مي فرمايد:
"مطالعه و دقت در مراحل زندگي حيوانات اين حقيقت را روشن مي كند كه آن ها هم مانند انسان ها داراي افكار و انديشه هاي فردي و اجتماعي هستند و در راستاي تأمين نيازمندهاي خود با آگاهي لازم اقدام مي نمايند و همين آگاهي است كه آن ها را به جلب منفعت و دفع ضرر راهنمايي مي سازد.
دانشمنداني كه دربارهء زندگي حيوانات تحقيق كرده اند, آثار بسياري شگفتي از تمدن و جامعه در آن ها كشف كرده اند، كارهاي حيوانات بر همين تفكرات استوار است و آن ها را به بعضي از امور بر مي انگيزاند و از يك سلسله كارها باز مي دارد. گويي اعمال نيك و بد را مي فهمند. مي بينيم كه حيوانات عاطفه دارند و دشمني و دوستي را مي فهمند و اين موضوع در اعتقاد به حسن و قبح مؤثر است بذل عواطف در حيات أخروي انسان نيز اثر دارد و ملاك حساب و كتاب به شمار مي رود و اين گونه امور حشر حيوان را روشن و منطقي مي سازد. ظلم وعدالت و زشتي و خوبي در حيوان، برخاسته از فطرت طبيعي و آيين تكوين الهي است. بنابراين اگر عميقاً مطالعه شود، انسان مي فهمد حيوانات نيز به گونة ضعيف از نعمت اختيار بهره مند مي باشند در بسياري از حيوانات علائم ترديد را مشاهد مي كنيم".(2)
نتيجة بحث؛ حيوانات همانند انسان داراي روح هستند كه از ويژگيهاي آن، قوة درك و شعور، قدرت انتخاب و اختيار و احساسات و عواطف است.
پي نوشت ها:
1. براي توضيح بيشتر ر.ك: شرح اسفار اربعه، استاد مصباح، ج 8، ص 257.
2. محمد باقر شريعتي، معاد در نگاه عقل و دين، ص 375ـ 374 با تلخيص .
نظرات شما عزیزان:
:: موضوعات مرتبط:
سوالات و شبهات،
،
