خديجه پيش از ظهوراسلام: نام خودش خديجه، پدرش «خوَيلد» جد اولش اسد، جد دومش عبدالعزّي، جد سومش قُصيّ بن كلاب است. مادرش «فاطمه»، مادر بزرگ اولش «هاله» و مادر بزرگ دومش «قلابه» است،(سيره ابن هشام، ج 1، ص 201، چاپ مهر، 1936 - اعيان‏الشيعه، ج 10، ص 82 به بعد - اُسدالغابه، ج 6، ص 78، بيروت، 1409 ه.ق).
حضرت خديجه، خويشاوند پيامبر است و در قصي بن كلاب به هم مي‏رسند [نسب پيامبر اسلام چنين است: حضرت محمد، عبدالله، عبدالمطلب، هاشم، عبد مناف، قصي بن كلاب، (سيره ابن هشام، ج 1، ص 1)[.
پدر حضرت خديجه در جنگ «فِجار» و يا پيش از آن چشم از جهان فرو بسته بود، (طبقات كبري، ج 1، ص 62، چاپ اول - اسدالغابه، ج 6، ص 78 به بعد - الكامل، ج 2، ص 39، بيروت -تاريخ طبري، ج 2، ص 36) و انساني شريف، بزرگوار و صاحب رياست بود نه يك فرد عادي و حقير، (تراجم اعلام النساء، ج 2، ص 41، چاپ اول، بيروت).
فضايل: حضرت خديجه از زنان بزرگ و معروف قبيله قريش بود و در آن دوران كه دوران جاهليت بود، لقب «طاهره» به خود گرفته بود، (اسدالغابه، ج 6، ص 78 به بعد - ازواج النبي، صالحي دمشقي،ص 56، بيروت، الصحيح من سيرة‏النبي، جعفر مرتضي عاملي، جزء 1، ص 112 - اعيان‏الشيعه، ج 10، ص 87 به بعد) و اين نشان مي‏دهد كه او زني بوده عفيف و پاك وگرنه بي‏دليل با اين لقبمعروف نمي‏گرديد.
مورخان، او را بانويي شريف و ثروتمند معرفي كرده‏اند، (طبقات، جزء 1، ص 62 - الصحيح، جزء 1، ص 112) و براساس روايات تاريخي، از زيباترين زنان قريش به شمار مي‏رفت، (همان، تراجماعلام النساء، ج 2، ص 41).
شغل: مورخان، شغل او را تجارت معرفي كرده‏اند و آورده‏اند كه تجارت گسترده‏اي داشت، (انساب الاشراف، ج 1، ص 106) و بسيار ثروتمند بود، (طبقات، جزء 1، ص 62) و مردانزيادي با اموال او تجارت مي‏كردند، (سيره ابي مقام، ج 1، ص 199) به خاطر اين كمالات بود كه همه خويشاوندان شيفته او شدند و همه بزرگان قريش از او خواستگاري كردند، (طبقات، ج 1، ص62).
ازدواج با پيامبر: جناب خديجه(س) با پيشنهاد هيچ‏كدام از خواستگاران موافقت نكرد، (انساب الاشراف، ج 1، ص 106 - كامل، ج 2، ص 39) و همه را رد كرد با اين كه خواستگاران ازاشراف قريش بودند.
در سن پيامبر و خديجه در وقت ازدواج، اختلاف نظر وجود دارد. برخي بر اين عقيده‏اند كه پيامبر 25 ساله بود و خديجه 40 ساله ولي برخي سن پيامبر را 21 و برخي 30 سال دانسته‏اند و سن خديجه را برخي 25، 28، 30، 35 و 45 سال گفته‏اند،(اعيان‏الشيعه، ج 10، ص 82 - الصحيح من سيرة‏النبي، ج 1، ص 126 - اسدالغابه، ج 6، ص 78).
بر پايه برخي از روايات، خود جناب خديجه پيشنهاد ازدواج با حضرت محمد(ص) را داد، (سيره ابن هشام، ج 1، ص 199 - تاريخ طبري، ج 2، ص 34 - بحار، ج 16، ص 8 - انساب الاشراف، ج1، ص 106) و در برخي از منابع، نفيسه دختر منيه را به عنوان واسطه خواستگاري معرفي كرده‏اند، (طبقات، ج 1، ص 62 - انساب‏الاشراف، ج 1، ص 106 - الكامل، ج 2، ص39).
و در روايتي كه از عمار بن ياسر نقل شده، هاله خواهر خديجه واسطه بين حضرت محمد(ص) و حضرت خديجه معرفي شده است.
روايت عمار چنين است: من و محمد(ص) دوست بوديم. روزي بين صفا و مروه قدم مي‏زديم كه خديجه و خواهرش هاله را ديديم. هاله نزد من آمد و گفت: آيا دوستت محمد(ص) نمي‏خواهد با خديجه ازدواج كند؟ گفتم: نمي‏دانم. اين پيشنهاد را با پيامبر درميان گذاشتم. پيامبربه من گفت: برو و روزي را براي رفتن به خانه خديجه قرار بگذار. من نيز چنين كردم. روز موعود رسيد. خديجه كسي را دنبال عمويش عمرو بن اسد فرستاد. عمرو بن اسد با لباس‏هاي زيبا آمد. پيامبر هم به همراه عموهايش آمدند. مجلس عقد تشكيل شد. ابوطالب چنين آغاز به سخن كرد:
سپاس خداوندي را كه ما را از نژاد ابراهيم و فرزندان اسماعيل قرارداد، براي ما خانه‏اي محجوب و حرمي امن قرار داد، ما را بر مردم حاكم گردانيد و مكه را مبارك ساخت. برادرزاده‏ام محمد(ص) با هيچ كس قابل مقايسه نيست. او از همه برتر است و همتا ندارد. محمد وخديجه يكديگر را مي‏خواهند و مهريه خديجه به عهده من است. سوگند به خدا كه برادرزاده‏ام محمد(ص) داراي مقامي عظيم است. پس از سخنان عموي حضرت محمد(ص) مراسم عقد انجام و حضرت محمد(ص) خديجه را به همسري انتخاب كرد و از مجلس بيرون آمدند،(تاريخ يعقوبي، ج 2، ص 20).
داستان خواستگاري نفيسه دختر مُنيه هم به اين صورت نقل شده است: روزي نفيسه به حضرت محمد(ص) گفت: چرا ازدواج نمي‏كني؟ حضرت محمد(ص) گفت: چيزي ندارم. نفيسه گفت: اگر كسي خرج و مخارج تو را به عهده بگيرد و تو را به مال و جمال برساند، حاضريبپذيري؟ حضرت محمد(ص) گفت: اين فرد كيست؟ نفيسه گفت: خديجه دختر خويلد. حضرت محمد(ص) گفت: من چطور مي‏توانم با خديجه ازدواج كنم؟! نفيسه گفت: اين به عهده من. پس از آن نفيسه كارها را روبراه كرد و قرار شد كه در روز و ساعت معيني حاضر شوند. حضرتمحمد(ص) با عموهايش حاضر شد. عمروبن اسد عموي خديجه هم حاضر شد. مجلس عقد برگزار گرديد و عمرو بن اسد خديجه را به همسري حضرت محمد(ص) درآورد، (حياة محمد، محمد حسين هيكل، ص 84 - بحار، ج 15،ص 6).
توجه داشته باشيم كه متولي امر ازدواج، عمرو بن اسد بود نه پدرش خويلد و نه ورقة بن نوفل، بلكه عمويش عمرو بن اسد او را به همسري حضرت پيامبر درآورد، (تاريخ يعقوبي، ج 2، ص 20 - طبقات، ج 1، ص 62 -الكامل، ج 2، ص 39 - اسدالغابه، ج 6، ص 80 - تاريخ طبري، ج 2، ص 36، س 13، چاپ بيروت).
آيا خديجه(س) پيش از ازدواج با پيامبر اسلام دختر بود يا بيوه: عده‏اي معتقدند حضرت خديجه پيش از ازدواج با پيامبر اسلام دوبار شوهر كرده است. اولين بار با شخصي به نام عتيقازدواج كرد و براي او فرزندي به دنيا آورد. پس از مرگ عتيق، با فردي به نام ابوهاله ازدواج كرد و براي او نيز فرزند به دنيا آورد. پس از اينها با پيامبر ازدواج كرد.
عده‏اي هم ميگويند: جناب خديجه اولين بار با پيامبر اسلام ازدواج كرد ودر آن زمان دختر بود نه بيوه. احمد بلاذري، ابوالقاسم كوفي، سيد مرتضي و شيخ طوسي روايت كرده‏اند كه خديجه در وقت ازدواج با پيامبر دختر بود نه بيوه.
اينها در مورد بچه‏هايي كه در خانه خديجه بودند و ديگران آن بچه‏ها را از شوهران قبلي مي‏دانند،گفته‏اند: خديجه خواهري به نام «هاله» داشت. هاله شوهر داشت و پسري به نام «هند» به دنيا آورد و آن شوهر ابوهند ناميده مي‏شد. اين شوهر دو تا دختر بچه هم به نام‏هاي رقيه و زينب داشت. ابوهاله درگذشت و آن دختربچه‏ها كوچك بودند. خديجه(س) آن بچه‏ها را به خانه خودش آورد و تربيت كرد. اين دختر بچه‏ها به خديجه نسبت داده شدند، زيرا كه رسم عرب اين بود كه بچه‏ها را به مربي آنها نسبت مي‏دادند. هند را هم به خديجه نسبت دادند چون خديجه زن معروف و بزرگي بود و نسبت دادن به او به نفع بچه بود.
اين هند همان است كه در كربلا به شهادت رسيد. دختر بچه‏ها را به پيامبر هم نسبت مي‏دادند چون در خانه پيامبر بودند. بر اين اساس رقيه و زينب نه بچه‏هاي حضرت خديجه‏اند تا دنبال شوهري براي خديجه بگرديم و نه بچه‏هاي پيامبرند، (اعيان‏الشيعه،ج 10، ص 82 به بعد).
براي آگاهي بيشتر ر.ك: الصحيح من سيره ‏النبي، ج 1، ص 121، سيد جعفر مرتضي عاملي لبناني (جلد اول و دوم اين كتاب به فارسي نيز ترجمه شده است).
اگر كسي به آنچه درباره حضرت خديجه آورديم و مربوط به پيش از ظهور اسلام است، اكتفا كند اشكالي ندارد وگرنه روايات و داستان‏هايي درباره ايشان آورده‏اند كه نمي‏توان به آنها اعتقاد پيدا كرد و قابل اعتماد نيستند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: