شريح بن حارث بن قيس بن جهم بن معاويه، يا حراث بن منتجع كندي، قاضي معروف كوفه بود كه او را براي مهارت در امر قضاوت مَثَل زنند. وي در اصل، يمني بود و عمربن خطاب او را به قضاي كوفه گماشت و مدّت شصت سال به شغل قضاوت اشتغال داشت جز در ايّام عبدالله زبير كه سه سال اين كار را ترك كرد. در ايّام حجّاج از اين شغل استعفا كرد و ديگر خانه نشين بود تا بمرد.
وي صد، يا صدو هشت و يا صدو بيست سال عمر كرد و به سال 97يا 98ق. در كوفه درگذشت. اميرمؤمنان«عليه السلام» نيز او را در ايّام خلافت خود، در قضاوت بر جاي گذاشت و يك بار بر او خشم گرفت و او را از كوفه اخراج و به «بانقيا» كه ساكنانش همه يهودي بودند، تبعيد كرد و دوباره باز گرداند. از امام صادق«عليه السلام» روايت است كه چوه حضرت علي«عليه السلام» شريح را به قضاوت گماشت، با وي شرط كرد كه هيچ قضاوتي نكند جز اين كه به عرض او برسانند.
برخي بزرگان شيعه او را مذموم ميدانند؛ زيرا شايع است كه وي به دستور عبيدالله زياد فتوا داده است كه چون حسين بن علي«عليه السلام» بر خليفه وقت خروج كرده است، دفع او بر مسلمانان واجب است. ولي در كتب معتبر اين خبر نيامده است.
نظرات شما عزیزان:
:: موضوعات مرتبط:
سوالات و شبهات،
،
:: برچسب‌ها:
شّريح قاضي, 
