توحيد عملي يا توحيد در عبادت، يعني تنها خدا را مطاع و قبلة روح و جهت حركت و ايدهآل قرار دادن و طرد هر مطاع و جهت و قبله و ايدهآل ديگر؛ يعني براي خدا خم شدن و راست شدن، براي خدا قيام كردن، براي خدا خدمت كردن، براي خدا زيستن، براي خدا مردن، آنچنانكه ابراهيم گفت:
«وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذي فَطَرَ السَّمواتِ وَ الْاَرْضَ حَنيفاً وَ ما اَنَا مِنَ الْمُشْرِكينَ» انعام/79 «...اِنَّ صَلوتي وَ نُسُكي وَ مَحْيايَ وَ مَماتي لِلّهِ رَبِّ الْعالَمينَ لا شَريكَ لَهُ وَ بِذلِكَ اُمِرْتُ وَ اَنَا اَوَّلُ الْمُسلِمينَ» انعام/162 و 163
[روي دل و چهرة قلب خود را حقگرايانه به سوي حقيقتي كردم كه ابداع كنندة همة جهان علوي و سِفلبي است؛ هرگز جزء مشركان نيستم ... همانا نمازم، عبادتم، زيستنم و مردنم براي خداوند، پروردگار جهانهاست. او را شريكي نيست. به اين فرمان داده شدهام و من اولين تسليم شدگان به حق هستم.]
اين توحيد ابراهيمي، توحيد عملي اوست. كلمة طيّبة «لا اِلهَ اِلاّ اللهُ» بيش از هر چيزي ناظر بر توحيد عملي است؛ يعني جز خدا شايستة پرستش نيست.
نظرات شما عزیزان:
:: موضوعات مرتبط:
سوالات و شبهات،
،
:: برچسبها:
توحيد,
عبادت,